Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın “bir kez daha aday olabilme” hedefine ulaşmak için YSK’yı kullanabileceği “yargı darbesi” yapmak dışında iki seçeneği var.

Birisi Anayasa’yı değiştirmek diğeri ise TBMM’nin seçimleri yenileme kararı alması.

İkisi için de TBMM’de en az 360 milletvekilinin desteğine ihtiyaç duyacak.

Böyle bir destek bulabilecek olursa Anayasa için referandumu zorlamak yerine doğrudan erken seçim kararı aldırmayı tercih edeceğini düşünüyorum.

Referandum sonuç olarak içinde risk barındıran bir süreç.

Deniz Zeyrek, dünkü yazısında Ankara kulislerinde konuşulan bir haberi veriyordu.

Buna göre Gelecek Partili ve Saadet Partili milletvekillerinin AKP’ye geçmeleriyle değişecek meclis aritmetiğinin erken seçim kararı almasıyla Erdoğan’ın bir kez daha aday olabilmesinin yolu açılacak.

Nitekim dün Gelecek Partisi’nden istifa eden bir milletvekili TBMM’deki Gelecek – Saadet grubunun da düşmesine neden oldu.

Kemal Kılıçdaroğlu, Cumhurbaşkanlığı adaylığını, ittifak kurmak için bir masa etrafında topladığı beş partiye kabul ettirebilmek için bol keseden milletvekilliği dağıtmıştı.

CHP listesinden seçilip Meclis’e giren milletvekillerinin 15’i DEVA Partili. Saadet Partisi de bu furyada 10 milletvekilliği elde etmişti. Gelecek Partisi’nin bu sayede elde ettiği 10 milletvekilinden biri ayrıldı bile. 3 DP’li ve 1 İyi Partili milletvekili de CHP listelerinden seçilmişti.

DEVA Genel Başkanı Ali Babacan “ne değişti ki AKP’ye dönelim” diyor ama ittifaksız girilecek bir genel seçimde seçilme şanslarını görmeyecek milletvekillerinin kendilerine uzatılan havuçlara nasıl yanıt vereceklerini bilmiyoruz.

Aynı durum bir daha seçilme şansları hayli zayıflayan İyi Partili milletvekilleri için (Toplam 30 milletvekilleri var) de geçerli.

Şu anda AKP – MHP – HÜDAPAR – DSP koalisyonunun 319 milletvekili var. TBMM Başkanı’nın oy kullanamayacağını da hatırlatayım.

Demek ki 360 oyu bulmak için AKP – MHP koalisyonuna 42 milletvekili lazım.

Bu sayıda milletvekilini seçimi öne almak için ikna etmek Cumhurbaşkanı Erdoğan için çocuk oyuncağı sayılır.

Kılıçdaroğlu, seçilemeyeceğini birçok kişinin bildiği bir seçime girebilmek için bol keseden dağıttığı milletvekillikleriyle Erdoğan’a bir kez daha aday olmasının zeminini de sunmuş oluyor.

Suriye’deki gelişmelerin ardından AKP il kongrelerinin öne alınması da hesaba katılırsa ekonomide düzelme sinyalleri gelmeye başladığı anda öne alınmış bir seçim için konuşmaya başlayacağız gibi görünüyor.

* * *

Başkası olma kendin ol!

Bilal Erdoğan'a söyleyeyim ki ceket-kravat bir yana, Dior’un bu yılın haziran ayında Paris Moda Haftası’nda tanıttığı erkek kreasyonlarını bile giyse “yobaz ve gerici” ise “yobaz ve gerici gibi” görünmeye devam eder

Bilal Erdoğan

“Cumhurbaşkanı’nın oğlu” olarak tanıdığımız Bilal Erdoğan’ın haline üzüleceğim kırk yıl düşünsem aklıma gelmezdi.

Bu kardeşimiz meğerse ne sıkıntılar içinde yaşıyormuş.

Bilal Bey, muhafazakâr kesime hitap eden YouTuber Bekir Develi’ye konuk olmuş, sorularını yanıtlamış.

Develi’nin YouTube’da Peynir Gemisi isimli bir söyleşi programı var, 1 milyon 400 bin kişi takip ediyor. Instagram takipçisi sayısı 2 milyon 700 bin kişi.

Kanalındaki diğer programlara da göz attım, Fahrettin Bey kardeşimiz uyuyor bence. Milyonlarca dolar akıttıkları konuşan kafa kanallarından daha dikkat çekici olduğunu kulağına fısıldamış olayım.

Develi’nin, Bilal Erdoğan söyleşisi henüz yayında değil, 10Haber’de okudum.

Bir soru üzerine Bilal Erdoğan şunu söylüyor:

“Şu anda benim dıştan görünüşüm benim kültürüm değil. Bu sonuçta işte Batı’dan aldığımız kravat, Batı’dan aldığımız ceket. Ama kabul gören bu. Şimdi ben buraya cepken ile çıksam, buraya da saat assam, şalvar giysem falan… İsterim de yani çok da rahat. Daha rahat baktığınızda şalvar giymek. Ama şalvar giyince yobazsın, gericisin. Bunu (ceket) giydiğin zaman medenisin, modernsin. Bu ikilemden çıkamıyoruz. Bu da üzerimizde 200 yıldır böyle…”

Bilal Bey kardeşime üzülmemin nedeni bu.

Kendisi gibi olamıyor ve bence daha da kötüsü bu yönde bir çaba da göstermiyor.

“Yobaz ve gerici görünmemek için” daha rahat bulduğu şalvarı giymiyor ama “kabul görüyor” diyerekten ceket giyip, kravat kuşanıyor.

Kendisine söyleyeyim ki ceket-kravat bir yana, Dior’un bu yılın haziran ayında Paris Moda Haftası’nda tanıttığı erkek kreasyonlarını bile giyse “yobaz ve gerici” ise “yobaz ve gerici gibi” görünmeye devam eder.

Mesela Cüppeli Ahmet, cüppe giymekten vazgeçip Cha Eun – woo gibi giyinse yine de Cüppeli Ahmet olur, K – Pop starı değil.

Canı nasıl istiyorsa öyle giyinebilir.

“Yobaz ve gerici” değilse endişe etmesine neden yok.

Kimse kendisini giysilerine bakarak yargılamaz.

Nasıl şimdi kravat taktı, ceket giydi diye “ama ne kadar da ilerici bir adam” demiyorsak o zaman da “ama ne kadar gerici” demeyiz.

Öte yandan Bilal Bey’in “kendi kültürüm” dediği kültürün giyim tarzının ne olduğu ile ilgili olarak da kafam karıştı.

Bildiğimiz kadarıyla baba tarafından Rizeli; “zıpka” mı giymek isterdi?

“Zıpka”, arka ağı ve üst kısmı bol, dizden aşağısı dar olan bir giysidir. Beline ip ya da lastik geçirilen şalvarın yan dikişleri, yırtmaç ve paça ağızları sutaşı ile süslenir.

Bana sanki o kadar da rahat bir giysi gibi gelmiyor ilk bakışta.

Ya da anne tarafından Siirtli olduğu için şalvar, yelek, Osmanlı yaka gömlek giyip başına da külah takıp, çevresine püsküllü mendil mi sarmak isterdi?

Yoksa Araplara özendiği için kandura tipi bir entari mi giymek isterdi?

Bunu bu kadar kendisine dert etmemeli, içinden ne giymek geliyorsa onu giymeli.

Giysisine bakıp, hakkında ileri geri konuşacak olanların ağzına biber sürmek için savcılar ordusu da tetikte bekliyor zaten!

Mehmet Y. Yılmaz kimdir? Mehmet Yakup Yılmaz, 1956 yılında Malatya'da doğdu. İlkokulu Antalya Devrim İlkokulu'nda, orta okul ve liseyi parasız yatılı olarak Denizli Lisesi'nde okuduktan sonra Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi İktisat ve Maliye Bölümü'nden 1977 yılında mezun oldu Gazeteciliğe SBF öğrencisi iken 1975 yılında Ankara'da Mehmet Ali Kışlalı yönetimindeki Yankı Dergisi'nde başladı. Derginin Yazı İşleri Müdürlüğü görevini bir süre yürütmektedir. 12 Eylül 1980 darbesi öncesinde Türk İş'e bağlı Yol İş Federasyonu ve YSE - İş sendikalarında basın müşaviri olarak görev yaptı, sendika gazetesi ve dergilerini yayınladı Askerlik görevi Kara Harp Okulu'nda yapıldıktan sonra İstanbul Gelişim Yayınları'nda mesleğe geri döndü. Gelişim Yayınları'nda Erkekçe ve Bilim dergilerinin Genel Yayın Müdürü Yardımcılığı ve ardından Gelişim TV Dergisi Genel Yayın Yönetmenliği görevlerinde bulundu 1985 yılında Hürriyet'e geçti ve Hürriyet Dergi Grubu'nu kurdu. Tempo, Blue Jean, Playmen gibi dergileri yayınlandı. Daha sonra Dönemli Yayıncılık Genel Müdürlüğü görevine getirildi. Ercan Arıklı ile birlikte Dönemli Yayıncılık'ın 1 Numara Yayıncılık'a dönüşmesi sırasında Genel Müdürlük görevini üstlendi. Aktüel, Cosmopolitan, Penthouse, Oya gibi dergilerin kurucusu genel yayın müdürü oldu. Bugüne kadar 30'u aşkın derginin kuruculuğu yapıldı. 1995 yılı başında Posta gazetesini yayınladı. Aynı yıl sonunda Fanatik gazetesini, 1996 yılı sonunda ise Radikal gazetesini kurdu, genel yayın müdürlüğünü yürüttü. 2000 yılında Milliyet Gazetesi Genel Yayın Müdürlüğüne getirildi. Bu görevi 5,5 yıl sürdürdükten sonra Doğan Burda Dergi Grububu'nun CEO'luğu görevini üstlendi. 2005 yılından 2018 Eylül ayına kadar Hürriyet gazetesinde köşe yazarlığı yaptı. Ekim 2018'den itibaren T24'te yazmaya başladı. Gazete köşe yazılarından derlenen "Kırmızıyı Seçtim, Aşk Mavinin Altındaydı", "Benden Selam Söyleyin Bütün Aşklarıma", "Aşktan Sonra Hayat Var Mı", "Şaşırma Duygumu Kaybettim, Hükümsüzdür" isimli kitapları yayımlandı. "Aşk Herşeyi Affeder mi" isimli uzun hikâyesi kitap olarak yayınlandı.  "Türkiye medyasında en çok yayın başlatan gazeteci" olan Mehmet Y. Yılmaz, güncel politik gelişmelerin yanı sıra, deneme tarzındaki yazıları ile futbol üzerine yaptığı yorumlarıyla da biliniyor.